Aξέστε μίαν ντ΄έπαθα
αδά σ΄Ασημοχώρια,
π΄επέγνα και τοπλάευα
αγρόμηλα και μόρια
σύντροφον είχα μετ΄εμέν
ενα βαρύ τυφέκι
από μακρά κατ΄είδα εγώ
ρούζω σ΄ένα χεντέκι
αρ΄εσυρα κι έντόκα τα
τρι΄αγρια ταουσάνια
εποίκα τα περισάνια
το ένα έτονε πασύν
επήα το σο ρασύν
το άλλο επήα σου Λαζάρ
το τρίτο επήα σο παζάρ
επήναν με τ΄εμεν παζαρλούκ
Ρούσ, Αρμέν, Ρωμαίοι και Τούρκ
νε βερεϊμ ταουσανά?
(άμα εξέρ κανάς ντο λέει επεκεί
υστερίαν ας γραφτ΄ατο
αλλέως θα γράφτω ίντας θυμούμαι)
Κάλη αρχή ! Πολύ ενδιαφέρον το Blog , εύχομαι να γίνει μεγάλο και τρανό :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλιώς.... "Να σεζ απα στο κατσι σ'" που έλεγε και ο παππούς μου! :-D
Έχω την εντύπωση πως στον πρώτο στίχο η σωστή λέξη δεν είναι Ασημοχώρια αλλά σουμοχώρια ή σουμοχώρea, έτσι ονόμαζονταν-νται τα χωριά που είταν πολύ κοντα (σουμά)σην Τραπεζούντα. Είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα απο πόντιους της Ελλάδας αλλά και τους εναπόμείναντες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοτάξιδο το blog σας......
Πολύ ωραία η ιστοριούλα, θέλουμε κι άλλη! Και επίσης θέλουμε και καμιά παροιμία ή κανένα ανεκδοτάκι. Καλή αρχή και καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήεχει 1.5 μηνα που ξεκινησε φιλη nora το blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσυ τωρα θυμηθηκες να στειλεις?